Al-Albani’s Critique of Sayyid Sabiq’s use of Weak Hadiths in Fiqh Al-Sunnah

Authors

Mohamad Ehsan Bin Sebri

Department of Islamic Studies, School of Humanities, Universiti Sains Malaysia (USM) (Malaysia)

Roshimah Binti Shamsudin

Department of Islamic Studies, School of Humanities, Universiti Sains Malaysia (USM) (Malaysia)

Article Information

DOI: 10.47772/IJRISS.2025.92900003

Subject Category: Islamic Studies

Volume/Issue: 9/29 | Page No: 12-15

Publication Timeline

Submitted: 2025-11-24

Accepted: 2025-11-30

Published: 2025-12-17

Abstract

This study examines Shaykh Nasir al-Din al-Albāni’s critique of the use of weak hadiths (hadith daif) in Sayyid Sabiq’s renowned work Fiqh al-Sunnah. Al-Albāni identified several weaknesses, including citing weak hadiths without evaluation, using hadiths with no traceable origin in major Sunnah sources, and incorrectly attributing certain hadiths to al-Sahihain (al-Bukhari and Muslim). Therefore, this research aims to assess the accuracy of al-Albāni’s criticism by analysing six selected hadiths discussed in the chapters on purification (taharah) and etiquettes of relieving oneself (adab qada’ al-hajah).This qualitative study adopts inductive, deductive, and critical analytical methods focused on sanad (chain of transmission) and matan (textual content) analysis, including takhrij (hadith verification) and iʿtibar (cross-verification of supporting chains). The findings show that some of the hadiths criticised by al-Albāni are indeed weak and cannot be used as evidence in legal rulings, while others, though weak in isolation, have supporting reports (syawahid or mutabaʿah) that elevate them to the level of hasan li ghayrih (sound due to corroboration). The study also finds that Sayyid Sabiq did not explicitly explain his methodological principles regarding the use of weak hadiths, which led to possible misunderstandings in his legal reasoning. Consequently, this study recommends that scholarly use of hadith in legal arguments must be accompanied by critical evaluation of both sanad and matan to ensure accuracy and reliability in conveying Islamic rulings.

Keywords

Weak hadith (daif), Sayyid Sabiq

Downloads

References

1. Abdullah bin ‘Adi al-Jurjani. (1984). Al-Kamil fi al-Dhua’fa al-Rijal. Beirut: Dar al-Fikr. [Google Scholar] [Crossref]

2. Abu Dawud. (2009). Sunan Abu Dawud. Beirut: Dar al-Risalah al-A‘lamiah. [Google Scholar] [Crossref]

3. Al-Albani, Muhammad Nasir al-Din. (2008). Tamām al-Minnah fī Ta‘līq Fiqh al-Sunnah. Amman: Dar Rayah. [Google Scholar] [Crossref]

4. Al-Baihaqi. (1991). Ma‘rifah al-Sunan wa al-Athār. Halab: Dar al-Wa‘i. [Google Scholar] [Crossref]

5. Al-Baihaqi. (1994). Sunan al-Baihāqi al-Kubra. Makkah: Maktabah Dar al-Baz. [Google Scholar] [Crossref]

6. Al-Baihaqi. (2003). Sunan al-Kubra. Beirut: Dar Kutub ‘Ilmiyyah. [Google Scholar] [Crossref]

7. Al-Daraqutni. (2001). Sunan al-Daraqutni. Beirut: Dar al-Ma‘arif. [Google Scholar] [Crossref]

8. Al-Dhahabi. (1982). Siyar Aʿlām al-Nubalā’. Beirut: Mu’assasah al-Risālah. [Google Scholar] [Crossref]

9. Al-Dhahabi. (1986). Zakara Asma’ man Tukullima fīhi wa Huwa Mauththiq. ‘Urdun: Maktabah al-Manar. [Google Scholar] [Crossref]

10. Al-Dhahabi. (2009). al-Mughni fi al-Dhua’fa’. Qatar: Idarah Ihya’ al-Turath. [Google Scholar] [Crossref]

11. Al-Dhahabi. (2009). Mīzān al-Iʿtidāl fī Naqd al-Rijāl. Beirut: Dār al-Maʿrifah. [Google Scholar] [Crossref]

12. Al-Mizzi. (1980). Tahdhīb al-Kamāl. Beirut: Mu’assasah al-Risalah. [Google Scholar] [Crossref]

13. Al-Nasa’i. (2001). Sunan al-Kubra. Beirut: Mu’assasah al-Risalah. [Google Scholar] [Crossref]

14. Al-Nasa’i. (2012). Sunan al-Nasa’i. Halab: Maktabah al-Matbuʿah al-Islamiyyah. [Google Scholar] [Crossref]

15. Al-Qāri, ‘Ali ibn ‘Ali. (2001). Sharh al-Shamā’il al-Muhammadiyyah. Beirut: Dār al-Kutub al-‘Ilmiyyah. [Google Scholar] [Crossref]

16. Dane, F. C. (1990). Research methods. Thomson Brooks/Cole Publishing Co. [Google Scholar] [Crossref]

17. Erofina, Fransiska Gulit. (2015). Takhrij dan Dirasah al-Asanid Hadis-Hadis Thawaf dan Sa‘i dalam Fiqh al-Sunnah karya Sayyid Sabiq. IIQ, Jakarta. [Google Scholar] [Crossref]

18. Ibn Abi Syaibah. (2000). Musannaf Abi Syaibah. Kaherah: al-Faruq al-Hadith li al-Tiba‘ah wa al-Nasr. [Google Scholar] [Crossref]

19. Ibn Hajar. (1327H). Tahdhīb al-Tahdhīb. Beirut: al-Maʿarif. [Google Scholar] [Crossref]

20. Ibn Hajar. (1421H). Taqrīb al-Tahdhīb. Riyadh: Dar al-Aʿṣimah. [Google Scholar] [Crossref]

21. Ibn Jarrud. (2010). al-Muntaqā. Beirut: Dar Ibn Jauzi. [Google Scholar] [Crossref]

22. Ibn Mulaqqin. (1406H). Tuhfah al-Muhtāj ilā Adillah al-Minhāj. Makkah: Dar al-Hirā’. [Google Scholar] [Crossref]

23. Ibn Mulaqqin. (1410H). Khulāsah al-Badr al-Munīr fī Takhrīj Kitāb al-Sharh al-Kabīr li al-Rāfiʿī. Riyadh: Maktabah al-Rushd. [Google Scholar] [Crossref]

24. Ishaq Ibn Rahuyah. (2016). Musnad Ibn Rahuyah. Kaherah: Dar al-Taksil. [Google Scholar] [Crossref]

25. Muhammad Idris al-Shafi‘i. (2009). Musnad al-Shāfiʿī. Beirut: Dar al-Kutub al-‘Ilmiyyah. [Google Scholar] [Crossref]

26. Nadhiroh, Wardatun. (2015). Hadis dalam Kitab Fiqh Kontemporer (kajian atas Fiqh al-Sunnah karya al-Sayyid Sabiq). Banjar Masin: IAIN. [Google Scholar] [Crossref]

27. Sabiq, Sayyid. (1997). Fiqh al-Sunnah. Beirut: Dar al-Kitab al-‘Arabi. [Google Scholar] [Crossref]

28. Abd al-Rahman Muqbil. (2013). Pandangan terhadap kitab Fiqh al-Sunnah karya Sayyid Sābiq. Safahat al-Syeikh Abd al-Rahman Muqbil. https://www.muqbel.net/fatwa.php?fatwa_id=3614 [Google Scholar] [Crossref]

Metrics

Views & Downloads

Similar Articles